Ρινίτιδα: Είναι η συχνότερη πάθηση στην παιδική ηλικία. Εκδηλώνεται με απόφραξη στη μύτη, καταρροή, φταρνίσματα, πονοκέφαλο και γενική κακουχία. Συνήθως, οφείλεται σε ιούς οπότε κάνει τον κύκλο της και υποχωρεί σχετικά γρήγορα. Αντιμετωπίζεται με αποσυμφορητικά, ρινοπλύσεις με φυσιολογικό ορό και παυσίπονα. Μπορεί αν εμπλακούν μικρόβια να εξελιχθεί σε ιγμορίτιδα, οπότε χορηγούμε αντιβιοτικά. Εάν τα συμπτώματα εμφανίζονται πολύ συχνά ή επιμένουν μπορεί να συνυπάρχει αλλεργία. Η φλεγμονή από τη μύτη μπορεί να επεκταθεί στο πίσω μέρος της (ρινο-φάρυγγας) όπου εντοπίζονται τα κρεατάκια (αδενοειδείς εκβλαστήσεις –αδενοειδίτιδα). Το παιδί εμφανίζει άφθονες βλέννες που κατέρχονται στο λαιμό δημιουργώντας βήχα, ξηρότητα και κακοσμία. Επιπλέον δυσκολεύει η αναπνοή και η ποιότητα του ύπνου (ροχαλητό-άπνοιες). Η κατάσταση αυτή είναι πολύ κοινή στην παιδική ηλικία. Ιδίως, όταν τα παιδιά αρχίζουν να πηγαίνουν στον παιδικό σταθμό ή το νηπιαγωγείο και βρίσκονται μαζί με άλλα παιδιά που νοσούν.

Ωτίτιδα: Κατά τη διαδρομή ενός κρυολογήματος από τη μύτη οι βλέννες μέσω του σωλήνα της ευσταχιανής σάλπιγγας (συνδέει μύτη -αυτί)  εισέρχονται και μεταδίδουν τη φλεγμονή στο μέσο αυτί. Το παιδί εμφανίζει πόνο, πυρετό και παροδική πτώση της ακοής. Χορηγούνται αντιβιοτικά και παυσίπονα αντιπυρετικά. Το υγρό της ωτίτιδας δεν απορροφάται πάντα γρήγορα και μπορεί να παραμείνει για καιρό στο αυτί, επηρεάζοντας συχνά δραματικά την ακοή δυσκολεύοντας την επικοινωνία. Πολλές φορές ιδίως στα μεγαλύτερα παιδιά, η αιτία που τροφοδοτεί το υγρό στο αυτί δεν οφείλεται σε λοίμωξη του αναπνευστικού, αλλά σε αλλεργία.

Αμυγδαλίτιδα και Φαρυγγίτιδα: Και οι δύο λοιμώξεις προκαλούν έντονο πόνο στο λαιμό, δυσκολία στην κατάποση, πυρετό και κακουχία. Συχνά οφείλονται σε ιούς. Όταν είναι μικροβιακής αιτιολογίας αντιμετωπίζονται με αντιβιοτικά και παυσίπονα αντιπυρετικά, άφθονη ενυδάτωση και μαλακή ελαφρά διατροφή. Επιπλέον, η αμυγδαλίτιδα θα πρέπει να αντιμετωπίζεται σε στενή επικοινωνία -παρακολούθηση από το γιατρό σας, αφού όχι σπάνια εξελίσσεται σε φλέγμονα ή περιαμυγδαλικό απόστημα (συλλογή πύου στην περιοχή γύρω από την αμυγδαλή). Σε αυτή την περίπτωση απαιτείται διάνοιξη-παροχέτευση και νοσηλεία για ενδοφλέβια χορήγηση αγωγής, προς αποφυγή περαιτέρω σοβαρών επιπλοκών.

Η διάγνωση βασίζεται στην 3άδα : ιστορικό-κλινική εικόνα-κλινική εξέταση στο αυτί, τη μύτη το λαιμό. Η αντιμετώπιση συνήθως γίνεται συντηρητικά με φαρμακευτική αγωγή ενώ άλλοτε, θα χρειαστεί κάποια μικρή επεμβατική παρέμβαση και νοσηλεία. Το τελευταίο ισχύει και στην εμφάνιση πιο έντονης  συμπτωματολογίας με δυσκολία στην αναπνοή ή δύσπνοιας με συριγμό (ιατρικό επείγον). Η περιοχή κεφαλής και τραχήλου αποτελεί «την είσοδο στο αναπνευστικό και πεπτικό σύστημα». Τις περισσότερες φορές μία φλεγμονή είναι ελαφρά και περιορίζεται τοπικά. Εάν όμως επεκταθεί στις γύρω περιοχές μπορεί να ενέχει κίνδυνο σοβαρών επιπλοκών. Είναι πολύ σημαντική η άμεση επικοινωνία των γονέων με τον εξειδικευμένο γιατρό, από τις πρώτες κιόλας ενοχλήσεις που παρουσιάζει το παιδί.